تجربه‌ی زندان و حبس برای هر انسانی، فارغ از جنسیت، به خودی خود سخت و ویرانگر است. با این حال، نباید فراموش کرد که زندان‌ها به شکل تاریخی اساساً برای زنان طراحی و بنا نشده‌اند. وجود متهمان و مجرمان زن پدیده‌ای نسبتاً جدید است که سیستم‌های کیفری تا همین چند دهه قبل کم‌تر با آن سر و کار داشتند. جمعیت زندانیان زن در مقایسه با مردان، اما در دهه‌های گذشته رشد بیش‌تری داشته و به گواه آمار در اغلب کشورها تصاعدی بوده است. با این حال، به نظر می‌رسد که اراده‌ای برای توجه ویژه به این مسئله در جهان وجود ندارد. این در حالی است که آسیب‌های زندان بر جسم و روح زنان، به‌ویژه در جوامع سنتی که زندانی شدن زنان هم‌چنان تابو تلقی می‌شود و طرد اجتماعی را به همراه دارد، ممکن است بیش از مردان باشد. در ایران اما این تبعیض مضاعف است؛ در کشوری که زنان از حقوق برابر با مردان برخوردار نیستند، زندان برای زنان سخت‌تر هم می‌شود.
ادامه در فورمات پ.د.اف (ماهنامه خط صلح- شماره 158)