در عسگرآباد** ایران، وقتی همه تیرها به سنگ خورد و مردم به خیابان ها ریختند و جار زدند اصلاح طلب اصولگرا… شغال ها زوزه کشان به دنبال چاره افتادند، و با هزار و یک شامورتی بازی و مردم را به مرگ گرفتن تا به تب رضایت دهند، مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور ایران اسلامی از صندوق رأی بیرون آمد تا با جراحی قلب رهبر که ضربانش مرگ آور شده بود، دچار ایست نشود. مردم اما دستش را خوانده بودند، و برای دومین بار طی چند ماه ، به رهبر و سناریوی «عدل علی» پشت کردند.
مسعود پزشکیان هنوز نیامده دارد همان سازی را کوک می کند که رئیسی می کرد. هنوز اعدام ها برجاست، هنوز بازداشت های بی رویه برجاست، هنوز دختران در مراسم عزاداری بخاطر بی حجابی بازداشت می شوند، هنوز بلاتکلیفی زندانیان در زندانها پابرجاست، و سگ زرد جمهوری اسلامی هنوز از قاسم سلیمانی و علی خامنه ای و …. با احترام یاد می کند، و اخیرا چهره واقعی خود را کاملا عیان کرده است. جراح نظام برای خرسند کردن رهبرش، مشت محکم ذوب شدگان/فریب خوردگان بر دهان اکثریت قاطع ملت شریف ایران که در نمایش بازیگر نشده بودند به رخ مجلسی ها می کشاند؛ تا وقتی بر کرسی تکیه زد، همگی متوجه باشند که هرچند مقامش فرق کرده اما خط سیاسی او فرقی نکرده است.
در عسگرآباد آمریکا، داستان چندان فرقی با ایران اسلامی نمی کند. مردم آمریکا، همچون مردم ایران، روزانه در تار تنیده شده امپراتوری رسانه ها گرفتارتر شده، و رسانه بیطرفی هم نیست تا صدای واقعی مردم را منعکس کند. مهندسین افکار عمومی در آمریکا، دقیقا همچون همقطارانشان در ایران اسلامی، مردم را به مرگ ترامپ گرفته اند تا به تب کاملا هریس راضی شوند. اما نمی دانند که یکی از آن دیگری بدتر است. صهیونیسم نزدیک به هشت سال است که کنترل کاخ سفید را قبضه کرده، و طبیعتا ترامپ یا هریس در روند خط سیاسی تغییری نخواهد داد (سفر عجولانه نتانیاهو به واشنگتن)؛ هنوز که هنوز است این کنترل در اختیار «از ما بهتران» قرار خواهد داشت. برای پژوهش در باره مواضع ترامپ در قبال اسرائیل بین 2020-2016، بایدن بین 2024-2020، و البته شرح زندگی و مواضع کاملا هریس کافیست از گوگل کمک گرفته تا مشخص شود که سگ زردی قرار است بر رعیت روستای عسگرآباد آمریکا حکومت کند.
مردم در ایران و آمریکا در یک نقطه مشترک هستند. هردو به مرور زمان دست به شورش می زنند. شواهد حاکی از ناآرامی در میان ستمدیدگان، گرسنگان و جوانان است و «بحران دگرخواهی» کلید خورده است. چرخش قهرمانانه خامنه ای که می خواست نظام یکدست باشد، به شقه شدن نظام انجامیده، استعفای بایدن، چرخش مردم محافظه کار بریتانیا به راست میانه، و… حکایت از شنیدن صدای گامهای استوار مردم که از صندوق های نمایشی رأی دور می شوند، حاکمان را نگران کرده است. آنچه در بریتانیا رخ داد، تنها راه نجات نظام حاضر و پیشگیری از شورش در شهرها بود، که نمونه ناچیز آن در لیدز مشاهده شد.
رعایای روستای عسگرآباد خسته از دست به دست شدن قدرت بین شغال و سگ زرد، در جستجوی آلترناتیو هستند.
در دهه 1340، وقتی حزب توده و نهضت آزادی در مسیری کهنه و محافظه کارانه گام برداشتند، نسل «نو» با ابداع راهی نو و رادیکال به نظام پوسیده سیاسی آن دوران پشت کردند. امروز، جامعه فعال و سیاسی در ایران دوباره در همان مسیر در حرکت است، تا با پشت کردن به حزب توده و نهضت آزادی این دوران، راهی نو، رادیکال، و مترقی ابداع کند. این دگرگونخواهی در آمریکا و اروپا نیز خودنمایی کرده است.
متاسفانه برخی از فعالین با درک و تحلیل غلط از شرایط، به راست افراطی منحرف شده اند. نمونه آن در ایران شعار رضاشاه، روحت شاد است، و در اروپا، نتایج انتخاباتی در فرانسه و ایتالیا و هلند و… حاکی از این انحراف به سوی پوپولیسم است.
** عسگر به معنای کسی یا چیزی که عقیم است و بچه دار نمی شود
علی ناظر
2 مرداد 1403
23 ژوئیه 2024