حقوق بشر در مظان اتهام

مجاهدین از شروع حکومت مذهبی-فاشیستی، بالاترین تعداد زندانی، اعدامی، و شکنجه شده را داشته است. به زبانی ساده «مظلوم» واقع شده است. در کفه دیگر ترازو، رژیم اسلامی بالاترین تعداد انسان های خردسال و مسن، دختر و پسر، اقلیت مذهبی و شیعه، اقلیت قومی و فارس، را به قتلگاه گسیل داشته، و بسیاری از این جانباختگان در زندانهای جمهوری اسلامی شکنجه و پس از سالها تحمل اسارت، در تابستان 1367 به چوبه دار سپرده شده اند. جمهوری اسلامی از بدو تأسیس، اعضای سازمان های چپ، در اقصی نقاط ایران را با گلوله و طناب دار به قتل رسانده است. این ها واقعیات و کارنامه جمهوری اسلامی است که رژیم هم کتمان نمی کند، و رئیسی به آن افتخار می کرد. به زبانی ساده «ظالم» است. حال «ظالم» می خواهد میز محاکمه را چرخانده و جاوید رحمان، که به گفته خودش از اوت 2024 دیگر مسوولیتی تحت عنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران ندارد را متهم معرفی کند. مهم نیست که جاوید رحمان چندبار قسم بخورد که از کسی پول دریافت نکرده و با خلوص نیت وظیفه خود را انجام می داده است. «ظالم» حرف خودش را می زند. این رسم زمانه است. همانطور که جنایت علیه بشریت در غزه توسط شخصیتها و دادگاه ها محکوم شده، صبح تا شب آمار هولناک کودکانی که مثله می شوند گزارش می شود، اما هنوز که هنوز است، هیچ دولت و دادگاهی اسرائیل را تروریست نخوانده است. «ظالم» از کاه کوه می سازد تا بتواند به جنایت ادامه دهد، و همیشه طلبکار است.