به مناسبت هزارمین روز ممنوعیت تحصیل دختران از سوی طالبان، صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل «یونیسف»، این روز را «نقطه‌ی عطف غم‌انگیز و بیدارکننده» می‌خواند و خطاب به طالبان می‌گوید که حقوق کودکان به ویژه دختران نباید «گروگان سیاست» باشد.

شماری از دختران دانش‌آموز در یکی از کلاس‌های درسی در کابل. چند روز پس از اعلام محرومیت دختران از آموزش توسط طالبان. ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲
شماری از دختران دانش‌آموز در یکی از کلاس‌های درسی در کابل. چند روز پس از اعلام محرومیت دختران از آموزش توسط طالبان. ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲ AP – Ebrahim Noroozi

امروز، هزارمین روزی است که فرمان ممنوعیت آموزش دختران، از سوی طالبان عملی شد. فرمانی که رویا و آینده میلیون‌ها دختر جوان در سراسر افغانستان را نابود کرد.

به گفته یونیسف، این ۱۰۰۰ روز برابر است با ۳ میلیارد ساعت درسی که دختران به دلیل ممنوعیت آموزشی، از دست دادند.

صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در اعلامیه‌ای که به مناسبت هزارمین روز ممنوعیت آموزشی دختران در افغانستان، نشر کرده، سیاست‌های طالبان در این مورد را هدف قرار گرفته و گفته که «برای ۱.۵ میلیون دختر، این حذف سیستماتیک نه تنها نقض آشکار حقوق آنان به آموزش است، بلکه منجر به کاهش فرصت‌ها و وخیم‌شدن صحت روان آنان می‌شود.»

یونیسف باورمند است که ممنوعیت تحصیلی دختران، اقدامی برای چانه‌زنی سیاسی از سوی طالبان است، و در واکنش به این مساله، در اعلامیه خود چنین گفته است:

حقوق کودکان به ویژه حقوق دختران نمی‌تواند گروگان سیاست باشد. زندگی، آینده و امید و آرزوی آنان معلق مانده است.

طالبان پس از برگشت به قدرت در افغانستان در سال ۲۰۲۱ میلادی، در کنار اجرایی کردن شماری از فرمان‌های محدودکننده زنان، دختران را از ادامه آموزش فراتر از کلاس ششم نیز محروم کردند.

باوجود فشارهای بین‌المللی، طالبان تاکنون نه پاسخ قناعت‌بخشی در این مورد ارائه کرده‌اند و نه حاضر شده‌اند تا این محرومیت را بردارند.

«انجمن هماهنگی زنان فعال افغان و اتحادیه جهانی مبارزه علیه آپارتاید جنسیتی در افغانستان» نیز در اعلامیه‌ای می‌گوید که به عنوان زنان فعال افغانستان، «تاثیرات تخریب‌کننده» آنی این ممنوعیت بر جامعه را دیده‌اند و تاکید می‌کنند که گرفتن حق آموزش دختران، چرخ وابستگی و فقر را در افغانستان تقویت می‌کند.

این انجمن در اعلامیه‌ خود، در کنار بازگشایی فوری مدارس دخترانه، خواهان حمایت جهانی از دختران و زنان افغانستان شده و نیز از جامعه جهانی خواسته‌اند تا «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان زیر حاکمیت طالبان را به رسمیت بشناسند.

نهاد حقوق بشری «رواداری» هم در واکنش به تداوم محرومیت آموزشی دختران در زیر حاکمیت طالبان، کارزار «اقراء» را به‌‌گونه مشترک با نهاد «مصور» به راه‌انداخته‌اند تا برای جلوگیری از عادی‌سازی محرومیت آموزش دختران، روایت‌های کودکان دانش‌آموز دختر را که با این محرومیت روبه‌رو هستند، با دنیا شریک کنند.